Top twintig 20e eeuw: Plaats 4: Van der Upwich, H.

Door: C.N.M. Renckens | Geplaatst: 29 mei 2001 | Laatste Wijziging: 16 feb 2016

De pdf van Genezen is het woord niet,
met de hele Top Twintig en fraaie illustraties
is op de site van Skepsis down te loaden,
en trouwens ook als boekje nog verkrijgbaar.

(1898-1997; prakt. 1941-1986)

'Weet u wat het vervelende was: mijn man had het altijd over poepen. Niet alleen op het spreekuur, maar ook tijdens lezingen en discussies. Dat vond men niet prettig.'
Mevrouw Van der Upwich (1989)

In een overlijdensadvertenties namens het bestuur van de Artsenvereniging tot Bevordering van de Natuurgeneeskunde (ABNG), waarvan hij mede-oprichter en erelid was en de Stichting Van der Upwich stond dat hij op 100-jarige leeftijd stierf: dat was overdreven, maar oud werd hij dus wel.

Hij vestigde zich in 1928 als orthopedisch chirurg in het Juliana Kinderziekenhuis te Den Haag. Al snel kwam hij onder invloed van natuurgeneeskunde en gezonde voeding. Een goedlopende spijsvertering zou het geheim van een goede gezondheid zijn en de 'buik-diagnostiek' is hierbij heel belangrijk. Zijn praktijk begon al snel leeg te lopen, want hij ging ook patiënten behandelen met niet-orthopedische problemen en schreef bij orthopedische kwalen vooral diëten voor: geen steunzool, maar rauwkost. Zijn collega's maakten hem uit voor 'loslopende idioot' en 'stakker'.

Vanaf 1941 moest hij het Haagse ziekenhuis verlaten en vestigde zich als 'zelfstandig arts', eerst in Den Haag, later in Bussum. Na de oorlog was de ex-NSB-er Van der Upwich geïnterneerd in Laren, Weesp, Bussum en Scheveningen. In Bussum ontmoette hij Van der Leeuw, een chemisch analist en ook ex-NSB-er. Samen experimenteerden zij met een 'serum tegen reuma en kanker', waaruit later de enzymtherapie (Vasolastine, etc.) is voortgekomen.

Na zijn vrijlating hervatte hij zijn natuurgeneeskundige praktijk, maar hij had maar weinig patiënten en veel kwamen maar één keer wegens zijn rigoureuze en onaangename therapie: braakkuren, laxeren, bloedzuigers, strenge diëten en aderlatingen. Zijn doorbraak kwam in 1972 na een interview met de Panorama. Hij publiceerde zijn 'Uw voeding uw beste medicijn'. In de laatste jaren van zijn praktijk had hij een wachtlijst van twee maanden. Uit een geldbedrag hem door dankbare patiënten geschonken tijdens zijn 50-jarig ambtsjubileum is de Stichting van der Upwich voortgekomen, die het gedachtegoed van de gezonde en natuurlijke levenswijze blijft propageren.

Lees ook