Deze ingreep is al uit de oudheid bekend en werd veelal toegepast als middel tegen 'nymfomanie' (zelfbevrediging). In de 19de eeuw werd clitoridectomie, op grond van de *reflextheorie, ook wel toegepast bij psychische klachten. De clitoris heeft echter altijd minder medische aandacht getrokken dan de baarmoeder of de eierstokken, die als de bron werden beschouwd van *hysterie. Als medische ingreep raakte clitoridectomie na ongeveer 1870 in Europa in onbruik. De methode werd vervangen door het uitbranden of met bijtende stoffen behandelen van de clitoris. In de VS verschenen tot aan de Eerste Wereldoorlog enthousiaste verhalen over clitoridectomie in medische tijdschriften.

Literatuur
Shorter, E., From paralysis to fatigue. New York, 1992. 

Uit: Tussen Waarheid en Waanzin: een encyclopedie der pseudo-wetenschappen, door Marcel Hulspas en Jan Willem Nienhuys (vierde herziene druk, De Geus, 2002).

Naschrift augustus 2009
Voor meer gegevens over vrouwelijk genitale verminking, zie Wikipedia. In het artikel 'Vrouwenbesnijdenis: Trots en trauma' citeert Hilde Hoving een bron waaruit blijkt dat deze operatie nog tot in de jaren 1950 in delen van Europa werd uitgevoerd bij epilepsie en hysterie.