Swoboda was een patiënt van Sigmund *Freud en kwam zo in aanraking met de *bioritmen van Freuds vriend Wilhelm *Fliess. Hij ontwikkelde deze verder. Zo construeerde hij een soort rekenliniaal om kritische dagen te bepalen. (Fliess verweet Swoboda dat hij zijn theorie had gestolen en beschuldigde Freud ervan dat hij Swoboda geholpen had; deze ruzie droeg bij aan de verwijdering tussen Fliess en Freud.)

Swoboda's magnum opus (576 pagina's) is Das Siebenjahr (1917), waarin hij veel anekdotisch bewijsmateriaal verzamelde, gebaseerd op honderden stambomen. Swoboda beweerde dat hij over acht koffers met bewijsmateriaal beschikt had, maar dat die na de Tweede Wereldoorlog door de Russen in beslag waren genomen. 

Gardner, M., Science; good, bad, and bogus. Buffalo, 1981.
Randi, J., Flim-Flam! Psychics, ESP, unicorns and other delusions. Buffalo, 1982a.

Uit: Tussen Waarheid en Waanzin: een encyclopedie der pseudo-wetenschappen, door Marcel Hulspas en Jan Willem Nienhuys (vierde herziene druk, De Geus, 2002).