Zij zijn van mening dat deze behandelingen niet wetenschappelijk gefundeerd zijn en zij willen op geen enkele manier iets te maken hebben met instellingen die deze activiteiten onderwijzen. Andere Belgische universiteiten zijn bezig om een standpunt te bepalen.
In Nederland denken de meeste faculteiten daar heel anders over en wordt ruim baan gegeven aan onderwijs en onderzoek in niet-reguliere (alternatieve) behandelingen. Het Erasmus MC te Rotterdam geeft hierin niet alleen onderwijs, maar heeft ook een onderzoeksprogramma over kwakzalverij. Het proefschrift naar het effect van moxatherapie bij stuitligging onder de bezielende leiding van Prof. M. Hunink was daar een schrijnend voorbeeld van.
Het VU medisch centrum heeft met met Prof. R. de Vet en Prof. L. Bouter een trackrecord op het gebied van onderwijs en onderzoek naar kwakzalversmethoden, zoals acupunctuur bij IVF. Het aan het VU medisch centrum verbonden EMGO instituut heeft recent een door ZonMw onderwijsprogramma opgezet voor alternatieve genezers.
Het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) herbergt sinds jaar en dag het Hwa To Centrum voor acupunctuur en Chinese kruidengeneeskunde.
Aan de Radboud Universiteit wordt onderzoek gedaan naar het effect van acupunctuur bij psychosen.
Er wordt in ons land nogal eens schamper gedaan over België: “Belgische toestanden” heet dat dan. Ik denk dat de medische faculteiten in Nederland nog wel een lesje in wetenschappelijke hygiëne en ethiek kunnen leren van hun Belgische zusterfaculteiten.