Deze kunnen worden ingenomen (enkele druppels per dag), geïnhaleerd, of toegevoegd aan badwater of massageolie. Sommige bestanddelen van deze oliën, met name de terpenen, hebben een enigszins desinfecterende werking en in geringe concentratie kunnen sommige van deze stoffen de bronchiën aanzetten tot de productie van dunner slijm, en zo het hoesten verzachten.
De voorstanders van aromatherapie beweren echter dat de ziel van de plant in de olie gecodeerd is, en dat, als je er iets van inneemt, die ziel haar goede werk vanzelf in de juiste organen doet. Verder bevelen ze aan dat men de beginselen van de *astrologie gebruikt voor de middelkeuze en dat er geen bijwerkingen kunnen zijn omdat het om 'natuurlijke' middelen gaat (hoewel aromatherapeuten op natuurlijkheid staan, blijkt meer dan 80% van de in de handel verkrijgbare olie synthetisch te zijn). Natuurlijkheid is echter geen garantie voor weldadigheid, want sommige mensen zijn allergisch voor deze stoffen, en penicilline en strychnine zijn ook natuurlijk. Ook zouden deze geurige stoffen de herinnering stimuleren.
De beweringen van de aromatherapeuten worden niet gesteund door enig onderzoek, hetgeen de psycholoog Lynn McCutcheon de opmerking ontlokte dat hij niets heeft tegen de lekkere lucht van een paar druppels in je badwater, maar dat de claims over deze stoffen behoorlijk stinken.
Literatuur
Federspiel, K., en V. Herbst, Die andere Medizin. Berlijn, 1992 (4de druk 1996).
McCutcheon, L., 'Bach flower remedies; time to stop smelling the flowers?', Skeptical Inquirer 1995, vol. 19 (4), p. 33-35,55; reactie vol. 19 (6), p. 59.
Uit: Tussen Waarheid en Waanzin: een encyclopedie der pseudo-wetenschappen, door Marcel Hulspas en Jan Willem Nienhuys (vierde herziene druk, De Geus, 2002).
Naschrift 2009
Dit artikel werd impliciet geciteerd in het wat uitvoeriger De genezende geuren van de aromatherapie, door Martijn ter Borg
Zie ook: Aromatherapy: Making Dollars out of Scents, door Stephen Barrett
Een variant van aromatherapie wordt gepropageerd door de kinderarts Ines von Rosenstiel, die als volgt wordt beschreven in Nursing van december 2006: 'De verneveling van geuren die specifiek voor kinderen zijn ontwikkeld, wordt toegepast bij alle situaties die pijn, onrust en angst kunnen veroorzaken. Zo is er de geur Joy and Comfort, een etherische olie met anijs en eucalyptus. Deze geur werkt troostend bij angst en wordt ingezet bij bijvoorbeeld het uitvoeren van lichamelijk onderzoek, het prikken van infusen, bloedafname of injecteren.'
Het is misschien overbodig om te zeggen dat er voor dergelijke specifieke claims geen bewijs is. Rosenstiel schijnt zich te beroepen op onderzoeker Edzard Ernst, die samen met B. Cooke een overzichtsartikel schreef. Die vatte echter samen: 'Deze studies suggereren dat massage met aromatische olie een mild en voorbijgaand effect heeft op de symptomen van angst. Op basis van een kritische beoordeling van de zes studies betreffende ontspanning zijn de effecten van aromatherapie waarschijnlijk niet zo sterk dat overwogen kan worden deze therapie te gebruiken voor de behandeling van ontspanning.' Als alleen dat eraf kan voor studies van volwassenen die gemasseerd werden met olie met een lavendel- of kamille- of sinaasappelbloesemluchtje, dan kan niet beweerd worden dat een luchtverfrisser met eucalyptus en anijs voor kinderen iets zinnigs uithaalt.
Zie ook:
Von Rosenstiel over integrale geneeskunde in het Slotervaartziekenhuis, door Frits van Dam
Kinderkwakzalverij in het Slotervaartziekenhuis, door Frits van Dam
Gezondverstandgeneeskunde: De wetenschap van Ines von Rosenstiel, door Frits van Dam
