Het gaat om een techniek voor het reinigen van de oren en eventueel de rest van de schedel. Een oorkaars is een holle buis van met was verstevigd textiel, formaat flinke sigaar, die met de ene kant in de gehoorgang gestoken wordt en aan de andere kant wordt aangestoken. Nadat de oorkaars gedeeltelijk opgebrand is, wordt hij gedoofd, waarna de uit of via de oren verwijderde vieze troep bekeken kan worden. Het idee is dat de door de vlam 'aangetrokken' lucht alle viezigheid met zich mee zuigt en in de 'schoorsteen' deponeert.

Dit is volslagen onzin, en nog gevaarlijk ook. In de eerste plaats wordt er niet of nauwelijks gezogen. In de tweede plaats zou een onderdruk die sterk genoeg was om oorsmeer los te zuigen de trommelvliezen doen barsten. In de derde plaats is het verwijderen van oorsmeer doorgaans helemaal niet nodig. De prut in het overgebleven stompje oorkaars is gewoon gesmolten was e.d. die naar beneden is gevallen. Dit is dus een typische kwakzalverstruc: rommel die door de behandeling is ontstaan betitelen als verwijderde kwaaie stoffen.

De praktijk is gevaarlijk want die hete was uit de brandende kaas kan ook in de gehoorgang terugkomen. Meer over dit onderwerp, met literatuurverwijzingen in Why Ear Candling Is Not a Good Idea, door de arts Lisa Roazen. Een ander artikel is Ear Candling: A Fool Proof Method, or Proof of Foolish Methods? door Heather L. Shenk, Au.D. & Jess Dancer, Ed.D. De FDA waarschuwt ook tegen oorkaarsen, en noemt als gevaren: brandwonden, verstopping gehoorgang, gat in trommelvlies, te laat met ernstige klacht naar de dokter, en 'gewoon' brandgevaar. Speciaal bij kinderen zijn die gevaren nog ernstiger.In Canada bleek bij een enquête ongeveer een op de zes KNO-artsen wel eens een ernstige schade (brandwonden, verstopping gehoorgang) te hebben meegemaakt door het gebruik van oorkaarsen. Zie dit bericht van Health Canada.

Op Nederlandse sites vindt men beweringen als zouden oorkaarsen de
doorbloeding van oor- neus en keelholten stimuleren. Zoals gebruikelijk ontbreekt elk bewijs voor deze hoogst onaannemelijke beweringen. Voorts vindt men op tal van sites dat het een eeuwenoude techniek van de Hopi-indianen zou zijn.Dit is gelogen. De Hopi-indianen ontkennen dit, en het verhaal lijkt in omloop gebracht te zijn door een Duitse fabrikant van oorkaarsen. Op zijn best is het een verkeerde interpretatie van een muurschildering in een souvenirwinkel nabij de Grand Canyon. Op de schildering staat een indiaan met veren in zijn hand. Zie ook Wikipedia en de Quackometer